Ryley Walker en noise-veteraan Aaron Dilloway behoren tot de artiesten die al aan boord zijn.
Jarenlang hebben crypto-gelovers geprobeerd om muziek “op de blockchain” te zetten. En terwijl startups en investeerders zeggen dat er potentieel is, blijven veel artiesten – in ieder geval tot nu toe – niet overtuigd. Sommige diensten hebben een poging gewaagd, maar de meeste zijn gericht op artiesten die al ondergedompeld zijn in blockchain technologie. Hoe zit het met muzikanten die afgeschrikt worden door crypto, die gewoon betaald willen worden voor hun werk?
Enter Nina, een nieuwe digitale marktplaats voor muziek in de trant van Bandcamp en Discogs. Onder leiding van Mike Pollard, voorheen van Arbor Records, samen met Jack Callahan en Eric Farber, is het gisteren gelanceerd op Solana, een energie-efficiënt alternatief voor de Ethereum blockchain.
Wanneer een muzikant zijn album uploadt naar Nina, maakt hij het beschikbaar om gratis te streamen, zoals bij Soundcloud of YouTube. Maar ze geven ook een beperkte set tokens uit, die niet platform-specifiek zijn. Als je een token van een album koopt, krijg je geen digitale kopie van de muziek, maar het kan je wel recht geven op speciale extraatjes in de toekomst.
“Je kunt de tokens zien als een soort van modulair loyaliteitsprogramma,” zei Pollard. “Als een artiest wil zeggen: ‘Kaartverkoop gaat 30 minuten eerder van start voor mensen die dit token hebben,’ [kunnen ze], of je zou een token-gated discord kunnen doen. Er is een soort van waarde die we niet noodzakelijkerwijs gaan voorschrijven.”
Het is aan de artiesten om die waarde te creëren, en om te kiezen of ze speciale extraatjes willen aanbieden aan verzamelaars. Nina is van plan muziek aan te bieden van Ryley Walker, Aaron Dilloway, C. Spencer Yeh, Georgia, Cloud Nothings, Bergsonist, Horse Lords, Jeff Witscher en meer.
Een eigenaardigheid is dat Nina alleen aankopen toestaat in USDC (US dollar coin) – een populaire “stablecoin” die gekoppeld is aan de waarde van de Amerikaanse dollar. Het is nog steeds crypto, maar het is veel minder volatiel dan ETH of SOL, de native token van de Solana blockchain.
Het is een benadering bedoeld om een van de fundamentele problemen met crypto aan te pakken, en de ontluikende culturele sfeer bekend als Web 3: toegankelijkheid. Voor veel artiesten blijft crypto (en vooral de cultuur rond niet-fungibele tokens, of NFT’s) een punchline. En het navigeren door onbekende crypto beurzen, unhosted wallets en token swaps kan ontmoedigend aanvoelen.
Pollard, die uit de muziekwereld komt, is zich hier terdege van bewust. Hij heeft tijd doorgebracht in de technologie, als ontwikkelaar voor een startup in Silicon Valley (en als freelancer voor het bedrijf dat Mediachain Labs werd, de startup die mede werd opgericht door crypto-investeerders Jesse Walden en Denis Nazarov), maar met Nina probeert hij een breder publiek te bereiken. “Ik denk dat om mensen die niet om crypto geven mee te krijgen, je dat soort dingen echt moet baby-stappen,” legde hij uit. “Op dit moment omvat het onderwijs rond blockchain te veel woorden die mensen niet kennen. En je moet het gevoel hebben dat je een soort ideologische verschuiving maakt. Maar ik denk dat de voordelen van blockchain kunnen worden geleverd zonder dat je de Kool-Aid volledig hoeft te drinken.”
“$5 USDC’ is op de een of andere manier vriendelijker dan ‘.00023ETH’. En je zult het initialisme “NFT” ook nergens op Nina’s website vinden. “Muzikanten maken muziek, ze maken geen NFT’s,” zei Pollard.
De keuze voor Solana boven Ethereum ruimt enkele andere potentiële problemen uit de weg, namelijk het kostenverhogende vergoedingssysteem (het slaan van een “gratis” NFT kan nog steeds rond de $200 aan vergoedingen kosten, afhankelijk van het tijdstip) en het proof-of-work consensusmechanisme, dat aanzienlijke milieukosten met zich meebrengt.
Op de manier waarop de online marktplaats Discogs de verkoop van gebruikte fysieke cd’s, lp’s en cassettes afhandelt, opereert Nina een secundaire marktplaats voor haar tokens. Als je een token koopt voor een album of liedje en je bent er op een gegeven moment klaar mee, dan kun je het gewoon aan iemand anders verkopen. De muzikant krijgt ook een deel van elk van die verkopen.
John Elliott, die platen opneemt onder de naam Imaginary Softwoods (hij zat vroeger in de band Emeralds), is een van de eerste artiesten die muziek exclusief naar Nina uploadt. Zijn nieuwe nummer, “The Hi-Lonesome Conifers (edit),” werd gisteren beschikbaar gesteld in een oplage van 25 tokens. Binnen een paar uur was het uitverkocht.
“Ik hou echt van het idee dat ik zoveel restverkoop kan krijgen van de tweedehandsmarkt, als mensen het ding daadwerkelijk kopen en het leuk vinden,” zei hij.
Waar Bandcamp een vergoeding vraagt voor elke aankoop, vraagt Nina een eenmalige vergoeding vooraf voor het uploaden van een liedje, en trekt zich dan meestal terug. Als je een token van een artiest koopt, krijgt de artiest al je geld, minus een nominale transactievergoeding. Nina neemt dan een vergoeding op de secundaire verkoop, die komt uit de zakken van de gebruikers in plaats van de muzikanten.
zomaar een observatie: zo verbaasd @nina_market_ beste blockchain protocol– bracht in het verleden een NFT uit op Foundation, zag nooit enige verkoop. Bracht een ep uit op Bandcamp–☻ verdiende $30 vandaag–bracht een lied uit op @nina_market_ verdiende 6X wat ik verdiende op bandcamp vandaag met die paypal vergoeding
– bergsonist (@bergsonist) November 19, 2021
Nina staat duidelijk nog in de kinderschoenen, en er moeten nog kinken worden uitgehaald. Omdat deze tokens inherente financiële eigenschappen hebben, is er altijd een kans dat speculanten de prijzen opdrijven – zoals ticket scalping, maar dan voor tokens op de blockchain. Dit gebeurt al op Discogs, waar verzamelaars van zeldzame platen albums omwisselen zoals aandelen, laag kopen en hoog verkopen. Een ander probleem is dat je momenteel niet veel kunt doen met je token nadat je het hebt gekocht, behalve het doorverkopen.
Voorlopig is het platform echter een poging om muzikanten iets nieuws te laten proberen. Streaming is goed geweest voor de muziekindustrie, maar minder goed voor de meeste muzikanten. Het is moeilijk om geld te verdienen met Soundcloud. En Bandcamp, hoewel geweldig in het doorsluizen van geld naar artiesten, verlaagt alleen de vergoedingen bij speciale gelegenheden. Pollard wedt dat Nina op een geheel nieuwe manier waarde kan toekennen aan digitale muziek.
“Er is een golfbeweging gaande van artiesten die niet bang zijn voor het woord ‘Web 3.0’,” zei hij. “Ik denk dat sommige mensen zien dat dit voor hen een opwindende manier is om los te komen van de platformafhankelijkheid die veel plezier uit muziek haalt.
