Het ecosysteem Terra, dat met 18 miljard dollar de op twee na meest gekapitaliseerde stablecoin (UST) bood, evenals het token LUNA, stortte in een paar dagen tijd voor de ogen van beleggers in elkaar. Het was een van de meest brutale crashes in de geschiedenis van cryptocurrencies, met vertakkingen tot ver buiten Terra. We bekijken de gevolgen op korte en lange termijn, de betrokken bedrijven en wat dit kan betekenen voor de sector in zijn geheel.
Fact check: waarom is het Terra project ingestort?
De tegenslagen van Project Terra, zijn cryptocurrency LUNA en zijn stablecoin UST, begonnen in het weekend van 7 mei.
Terwijl alle cryptocurrencies aan een duikvlucht begonnen, begon de prijs van UST onder de $1 te glijden.
Ter herinnering: de UST stablecoin moest de pariteit met de Amerikaanse dollar handhaven via een algoritmisch mechanisme, in tegenstelling tot andere gecentraliseerde stablecoins, die worden gedekt door dollarreserves of gekoppelde activa.
Er zou een arbitragemechanisme in werking treden om de prijs van de UST op peil te houden. Als de prijs daalt, kunnen gebruikers één UST inruilen voor het equivalent van één dollar in LUNA om de waarde ervan te verhogen. Het mechanisme wordt omgekeerd als de prijs van de UST boven één dollar stijgt.
Maar de huidige prijsvolatiliteit en de paniek onder de marktdeelnemers hebben een rol gespeeld. Toen de prijzen van cryptocurrency begonnen te dalen, verbrandde een groot aantal beleggers UST’s om LUNA terug te krijgen, om het zo snel mogelijk te verkopen.
Geconfronteerd met deze massale verkoopgolf, kon het UST-arbitragemechanisme niet snel genoeg reageren, en de stablecoin verloor zijn waarde, eerst geleidelijk en toen scherp:
Figuur 1: UST’s catastrofale val van 9 mei
Dit creëerde een vicieuze cirkel, waarbij de LUNA prijs ook sterk daalde en 99% van zijn waarde verloor in slechts twee dagen. Het token daalde zo ver dat het uiteindelijk onder de UST prijs werd verhandeld.
Op de ochtend van 12 mei, was het slechts $ 0,01 waard. Een week eerder was de koers nog boven de 80 dollar. In feite, bijna $30 miljard aan kapitalisatie ging in rook op.
Figuur 2: LUNA slaat af en explodeert in de lucht
Voor Terra is dit een catastrofe: het project, dat veel investeerders had aangetrokken, heeft in een paar dagen tijd het vertrouwen van het overgrote deel van het ecosysteem verloren. Maar de gevolgen van dit grote incident gaan veel verder dan dat, zoals we zullen zien.
Decentrale financieringsprojecten in gevaar
Het eerste goede nieuws is dat de kolossen van het gedecentraliseerde financiële universum (DeFi) die een deel van het onderpand hadden kunnen zien verdampen, zoals de protocollen Aave of Compound, geen verliezen hebben geleden.
De risicobeoordelingsteams van deze projecten hadden immers geen toestemming gegeven voor de zekerheidsstelling van Terra’s UST. Kortom, de UST kon niet worden gebruikt om nog een penning te lenen, waardoor een schuldenprobleem ontstond.
“De UST was niet op het vereiste niveau om als onderpand op Aave te dienen,” bevestigt Alex Bertomeu-Gilles, hoofd risico’s bij Aave, het eerste gedecentraliseerde financieringsprotocol. Er was echter een bestuursrisico:
Gezien de omvang en de middelen die het Terra-systeem had bereikt, was het in een positie om bestuurssystemen te corrumperen door bestuursmunten te kopen. Een situatie die snel uit de hand kan lopen, maar in dit geval gelukkig binnen de perken is gebleven.
Het risico van een bestuursaanval wordt vaak onderschat door gemeenschappen. Voor een zeer klein bedrag hadden entiteiten enorme hoeveelheden LUNA tokens kunnen kopen om te stemmen voor voorstellen die nadelig zouden zijn voor de industrie.
Dit is de aard van DAO’s, gedecentraliseerde autonome organisaties, waarbij de houders van tokens verantwoordelijk zijn voor de bijbehorende protocollen. Het is ook om dit te voorkomen dat de Terra-blockchain vorige week twee keer werd stilgelegd.
Liquiditeitspools beïnvloed
Sommige liquiditeitspools waren echter onevenwichtig, waardoor sommige gebruikers meer blootgesteld waren aan UST-tokens en dus verliezen leden. Maar nogmaals, dit bracht de solvabiliteit of de werking van de meeste protocollen, zoals Curve, niet in gevaar.
Sommigen vergelijken de escalatie van de risico’s met een Lehman Brothers-scenario (de investeringsbank die failliet ging en de crisis van 2008 inluidde), maar de kans daarop is klein.
Waarom? Ten eerste hebben andere stablecoins, waaronder de USDC of USDT, een heel ander stabilisatiemechanisme dan de UST. De USDC en de USDT, respectievelijk uitgegeven door Circle en Tether, worden gedekt door dollars of het equivalent daarvan op de eigen rekeningen van de uitgevende bedrijven.
Terwijl voor UST het stabilisatiemechanisme heel anders was. Een cascade-liquidatie zoals bij de UST en een val tot $0 van deze stablecoins kan dus worden uitgesloten.
Andere stablecoins maken echter gedeeltelijk gebruik van UST als onderpand. Dit is het geval voor de MIM, die het voor 2% van zijn reserves gebruikt, volgens het laatste protocolverslag.
Dit is nog steeds een verteerbaar percentage voor dit kapitalisatieproject van 2 miljard USD, dat in maart voor 40% door UST was gedekt. Een verandering in de strategie van het team heeft het project waarschijnlijk gered.
Voor Alex Bertomeu-Gilles heeft vorige week uiteindelijk aangetoond dat cryptocurrencies een grote crisis kunnen doorstaan:
Deze week heeft echter de veerkracht van ons ecosysteem bewezen, dat dag in dag uit de golven van schokken heeft doorstaan, onder andere dankzij andere stablecoins, met name USDT, dat wordt gedekt door dollars in de bank, waarvan de koppeling onder druk is komen te staan, maar die stand heeft gehouden dankzij het proces van het inwisselen van dollars in ruil.
Ter herinnering, de USDT daalde eind vorige week kortstondig naar $0,95 toen de markten in paniek raakten. Maar de daling was kort, wat opnieuw het verschil benadrukt tussen dit soort stablecoins en die gebaseerd op een algoritme.
