Analist Chris Blec publiceerde deze week een kort rapport dat laat zien hoe de hashrate van het Bitcoin-netwerk wordt gecontroleerd. Op dit moment is het geconcentreerd rond twee grote mijnpools: Foundry USA en Antpool, die meer dan de helft van het hashrate voor hun rekening nemen. 3 andere grote spelers delen meer dan een kwart van het hashrate: F2Pool, Binance Pool en viaBTC :
Verdeling van Bitcoin hashrate per mijnpool
Te veel concentratie
Het eerste risico dat hiermee samenhangt is natuurlijk dat van concentratie. Als twee entiteiten meer dan de helft van de energie controleren die wordt gebruikt om Bitcoin te delven, betekent dit dat een fout in een van hen een groot effect heeft op het netwerk. Bovendien hebben deze entiteiten, omdat ze gecentraliseerd zijn, de facto de macht over de cryptocurrency. In 2020 veroorzaakte een mijnpool controverse toen deze begon te stoppen met het verwerken van transacties van wallets die op de zwarte lijst stonden.
Voor veel mensen geeft dit entiteiten een zeer grote macht om te censureren, ook al is het Bitcoin-netwerk juist gemaakt om oncontroleerbaar te zijn. Toen Satoshi Nakamoto het netwerk creëerde, had hij zich waarschijnlijk nooit kunnen voorstellen dat het zo groot zou worden en dat individuele miners geleidelijk aan buitenspel zouden worden gezet.
Het risico in verband met overheden en regelgeving
Het tweede grote risico, volgens Chris Blec, is het risico dat te maken heeft met overheden. Foundry USA en AntPool zijn gereguleerde entiteiten. Als zodanig zijn ze onderworpen aan de regelgeving, controles en eisen van de overheid waartoe ze behoren.
“De overheid heeft identificatie, zichtbaarheid en controle over meer dan 50% van de Bitcoin-miners (per hashrate).”
Volgens de analist beïnvloedt dit op zichzelf al de decentralisatie van het netwerk, en bovenal onderwerpt het het aan de eisen van overheden, met andere woorden het tegenovergestelde van de reden waarom het is opgericht. Bovendien introduceren deze twee grote mijnbouwpools “KYC”, d.w.z. identiteitscontroles. Gebruikers worden dus geïdentificeerd en er worden veel persoonlijke gegevens verzameld. Volgens Chris Blec roept dit alles vragen op:
“De Bitcoin-gemeenschap moet dit dringend bespreken”
Een netwerk dat op deze manier tot stand is gekomen
Zoals verschillende commentatoren al hebben aangegeven, ligt het probleem echter in de manier waarop Bitcoin is opgebouwd. De “grote entiteiten” worden meer beloond en als het netwerk groeit, wordt het natuurlijk gecentraliseerd rond degenen die de macht hebben om blokken te blijven produceren.
Het voordeel van Bitcoin is echter dat het een bijzonder veerkrachtig en aanpasbaar betalingsnetwerk is. We hebben dit al gezien met het verbod op mijnbouw door China, dat tot dan toe de meeste hashrate ter wereld had geproduceerd. Cryptocurrencies – en miners – zijn in staat geweest om zich aan te passen en nieuwe gebieden te vinden.
Maar de vraag blijft: kan het Bitcoin-netwerk groeien tot de schaal waarop zijn voorstanders hadden gehoopt, en zijn idealen van decentralisatie behouden? Binnen het ecosysteem is het onderwerp al lange tijd onderwerp van discussie.
