Coin Days Destroyed (CDD) meet de economische activiteit van de Bitcoin-markt door te kijken naar hoe lang adressen BTC vasthielden voordat ze het verkochten.
Om de economische activiteit van een markt te meten, moet naar meer gekeken worden dan alleen het totale transactievolume, vooral als het gaat om zo specifieke activa als Bitcoin. Hoewel het aantal transacties en het transactievolume beide worden beïnvloed door marktschommelingen, zijn het geen goede indicatoren voor toekomstige prestaties.
Gezien de positie van Bitcoin op de markt als langetermijnbelegging, is Coin Days Destroyed (CDD) een veel betere indicator van het algemene marktsentiment. Bitcoins die in een koelcel worden bewaard als langetermijnwaarde worden belangrijker geacht dan recent verworven munten, omdat hun beweging een verandering in het gedrag van de handelaren aangeeft.
Elke Bitcoin accumuleert één muntdag voor elke dag dat hij ongebruikt blijft. Zodra de munt is uitgegeven, worden de geaccumuleerde dagen vernietigd en geregistreerd door de Coin Days Destroyed (CDD) metriek. De metriek toont dan het aantal munten dat in een transactie is uitgegeven, vermenigvuldigd met het aantal dagen dat is verstreken sinds ze voor het laatst zijn uitgegeven.
Bijvoorbeeld, een transactie van 0,5 BTC die slapend bleef gedurende 100 dagen heeft 50 muntdagen geaccumuleerd, terwijl een transactie van 10 BTC die slapend bleef gedurende 6 uur slechts 2,5 muntdagen accumuleert. Hoe groter de CDD metriek, hoe economisch belangrijker de transactie is.
Sinds het begin van het jaar zijn er verschillende grote pieken in CDD’s geweest. Bijna al deze pieken komen door toegenomen macro-onzekerheid en FUD op de markt, waardoor langetermijnhouders uit de markt stappen en winst nemen.
Coin Days Destroyed (CDD) metric voor Bitcoin (Bron: Glassnode)
De meest significante piek in CDD werd gezien in februari 2022, toen de Russische invasie in Oekraïne de wereldmarkten verwoestte. Uit angst voor een verdere daling en onwil om het risico van een langdurige inzinking te nemen, stapten veel langetermijnhouders (LTH’s) uit hun BTC-posities. Dit zette een domino-effect in gang dat de rest van de markt naar beneden trok.
De metriek kan nog verder worden uitgesplitst om te laten zien welke cohorten hun BTC-posities hebben verkocht. Het analyseren van Bitcoin’s uitgegeven volume per leeftijd geeft aan dat korte termijn houders meestal de meerderheid van de BTC verkopen starten – zowel in dalende als stijgende markten. Kijkend naar de CDD metric, worden korte termijn houders gedefinieerd als een cohort van munten die minder dan 155 dagen in bezit zijn.
Echter, de laatste opluchtingsrally die Bitcoin door de $21.000 weerstand zag breken, duwde een ander cohort om hun posities te verkopen. Volgens gegevens van Glassnode domineerden gebruikers die Bitcoin tussen de één en twee jaar vasthielden de meest recente Bitcoin sell-off. Het is zeer waarschijnlijk dat dit cohort Bitcoin kocht tijdens een piek in januari 2021 en hun investering meer dan 64% van zijn waarde zag verliezen.
Spot volume voor Bitcoin voor lange termijn houders en korte termijn houders (Bron: Glassnode)
De gegevens tonen ook aan dat langetermijnhouders die al meer dan twee jaar op hun Bitcoin zitten, grotendeels onaangedaan waren door de recente opluchtingsrally. De enige keer dat langetermijnhouders bezweken onder de druk van de markt was in juni van dit jaar, toen de terugslag van Terra (LUNA) elke cohort dwong om te verkopen.
Niettemin bleven langetermijnhouders een stabiliserende factor tijdens de uitverkoop in juni en houden ze nog steeds stand nu de markt zijn derde maand van een neergang ingaat.
