Ex Google-directeur Mo Gawdat heeft een opzienbarende voorspelling gedaan: er komen hyperrealistische AI-seksrobots aan die intieme menselijke relaties overbodig kunnen maken.
In een toespraak op de Impact Theory podcast beweerde Gawdat, voorheen Chief Business Officer bij Google X, dat virtual reality en augmented reality mensen binnenkort in staat zullen stellen om gesimuleerde seksuele ervaringen te hebben die niet van echt te onderscheiden zijn.
“Denk eens aan alle illusies die we nu niet meer kunnen ontcijferen, illusies van de waarheid,” zei Gawdat in de podcast. “Seks gebeurt uiteindelijk in de hersenen. De fysieke kant ervan is niet zo moeilijk te simuleren.”
Ontwikkelingen zoals Neuralink, die technologie direct aan het zenuwstelsel koppelt, zouden menselijke partners overbodig kunnen maken. Als je technologie kunt gebruiken om te voelen wat je partner je laat voelen, zei Gawdat, “waarom zou je dan überhaupt nog een ander wezen nodig hebben?”
Gawdat stelde dat zelfs emotionele en mentale aspecten van relaties kunstmatig kunnen worden nagebootst door middel van signalen in de hersenen. Hij verwierp ook discussies over de vraag of AI-bots echt gevoel hebben, door te zeggen dat de vraag irrelevant is als mensen geloven dat de illusies echt zijn.
Voor Gawdat dient het idee van seks met fysieke seksrobots versus virtuele AI-gestuurde sekservaringen hetzelfde doel en zal het in de toekomst worden overgenomen.
“Als we je kunnen overtuigen dat deze seksrobot leeft of dat de sekservaring in een virtual reality-headset of een augmented reality-headset leeft, dat het echt is, dan ga je ervoor,” zei hij.
Hoe provocerend ook, zijn opvattingen sluiten aan bij andere recente ontwikkelingen op het snijvlak van AI, intimiteit en commercie.
Ondernemer Caryn Marjorie bouwde een door GPT aangedreven AI-chatbot van zichzelf, CarynAI, die tot nu toe door meer dan 1.000 mensen is betaald. Het berichtenverkeer is versleuteld om privacyzorgen weg te nemen, maar er blijven ethische zorgen bestaan over de manipulatie van kwetsbare individuen.
Ondertussen zijn AI-gemeenschappen actief bezig met het maken van ongecensureerde chatbots voor seksuele rollenspellen – en die worden al bevredigd door dingen te lezen, laat staan te voelen. Nieuwe open-source, ongecensureerde AI-modellen stellen iedereen in staat om persoonlijkheden aan te passen, vaak op manieren die de maatschappij twijfelachtig vindt.
Naarmate AI zich uitbreidt, ontstaan soortgelijke problemen in de wet, religie, geneeskunde en op andere gebieden. Bots schrijven nu nieuwsartikelen, bieden therapie en zelfs spirituele begeleiding.
Het debat over de ethische en morele overwegingen van dit veranderende landschap is gepolariseerd. Aan de ene kant pleiten critici voor een stop op onderzoek en ontwikkeling, uit angst voor een dreigende overname van kennisindustrieën en menselijke relaties door AI. Aan de andere kant zien voorstanders mogelijkheden in het vermogen van AI om tegemoet te komen aan menselijke verlangens en fantasieën.
Wat betreft de vraag of AI gevoel heeft, stelt Gawdat dat dit irrelevant is als het menselijk brein overtuigd is van de authenticiteit van de robot.
De steeds snellere ontwikkeling van AI staat garant voor steeds frequentere botsingen met netelige maatschappelijke vragen. Zijn we klaar om over te schakelen van “liefde op het eerste gezicht” naar “liefde op het eerste moment”? Ons concept van “pillow talk” zou wel eens op weg kunnen zijn naar een grote software-update.
