Home » Współzałożyciel Osmosis ujawnia na Cosmoverse cross staking poprzez zabezpieczenie siatki w zbroi z łańcucha.

Współzałożyciel Osmosis ujawnia na Cosmoverse cross staking poprzez zabezpieczenie siatki w zbroi z łańcucha.

by Thomas

Sunny Aggarwal argumentował, że odtworzenie protokołu konsensusu podobnego do Polkadot byłoby „stratą czasu” dla Cosmos

Założyciel Omosis, Sunny Aggarwal, pojawił się na scenie Comosverse w Medellin 26 września, aby mówić nie o Omosis, ale o siatkowych systemach bezpieczeństwa.

Aggarwal rozpoczął swoje wystąpienie w ważącym 40 funtów kombinezonie zbroi z kolczugą, który „przetransportował przez dwa kontynenty… dla jednolinijkowego żartu”. Biorąc pod uwagę imprezową atmosferę, która była już widoczna na konferencji, zbroja była zgodna z nastrojem wydarzenia.

Źródło: Cosmosverse 22

Źródło: Cosmosverse 22

Polityczny kompas koordynacji sieci

Aggarwal rozpoczął swój wykład żarliwie, mówiąc o różnicach w koordynacji sieci. Poniższy wykres przedstawia ciekawy podrozdział typów sieci z ekonomicznymi – lewicowymi i prawicowymi na osi x oraz autorytarnymi i libertariańskimi na osi y. Obraz jest adaptacją politycznego kompasu oft używanego do identyfikacji różnic między osobami znajdującymi się na lewo lub prawo od politycznego spektrum.

Źródło: Cosmoverse

Źródło: Cosmoverse


Obraz „naprawdę do mnie przemówił”, stwierdził Aggarwal, który określił go jako „rodzaj meme… ale jest to dobry model do zdefiniowania struktur sieciowych” Dalej wyjaśnił, że autorytarna ekonomiczna lewica i autorytarna ekonomiczna prawica opierają się na tradycyjnych architekturach sieciowych, które możemy znaleźć w wersji web 2.0 internetu.

Systemy autorytarne, stwierdził Aggarwal, mają „scentralizowane punkty awarii… i musimy budować systemy siatkowe”. Zdyskontowanie systemów autorytarnych pozostawia pod sztandarem libertarian albo systemy „koordynacji przez konsensus”, albo „koordynacji emergentnej”.

Zielone systemy na obrazku (Coordination by Consensus) są budowane przy użyciu protokołów konsensusu. Aggarwal podał przykłady protokołu konsensusu w systemie konsensusowym Tendermint BFT lub koncepcji tradycyjnej demokracji. Aggarwal argumentował jednak, że

„Problem polega na tym, że te zielone systemy nie skalują się zbyt dobrze, ponieważ wymagają komunikacji o wielkości n-kwadratów. „

Problem ze skalowalnością protokołów konsensusu jest czymś, o czym Aggarwal twierdził, że był znany, gdy Cosmos był rozwijany i dlatego wymyślono Inter-Blockchain Communication(IBC). IBC było metodą, według Aggarwala, która pozwalała „zielonym podsystemom” rozmawiać ze sobą.

Jednak sieć „zielonych podsystemów” może ewoluować w bardziej autorytarny system, jeśli określona sieć siedzi w sercu całej sieci jako meta-topologia. Aggarwal argumentował, że parachainy Polkadot czy Ethereum wykorzystujące roll-upy są tego najlepszymi przykładami w praktyce.

„Jeśli po prostu skończymy odtwarzając to z Cosmosem, myślę, że cały eksperyment Cosmos był stratą czasu… tak naprawdę nic nie osiągnęliśmy. „

Aggarwal argumentował, że ten problem skalowalności oznacza, że „potrzebujemy systemów siatkowych”, ale że „głosowanie nie działa na poziomie międzyłańcuchowym”. Dlatego też osiadł na „żółtych systemach” w ramach powyższego wykresu, które reprezentują „Emergent Coordination. „

The NATO security method

Współzałożyciel firmy Osmosis stwierdził, że ekosystem Cosmos już utworzył system siatkowy podobny do „żółtego systemu” z wykresu. System IBC na Cosmosie pozwala łańcuchom, które muszą ze sobą rozmawiać, ale nie wymusza takich relacji na całej sieci.

W obrębie świata bezpieczeństwa Aggarwal zapewnił, że sojusz NATO jest najlepszym przykładem „żółtego systemu” w świecie rzeczywistym. W NATO każdy kraj jest suwerennym narodem ze swoją wewnętrzną polityką i architekturą sieci. Jeśli jednak jeden z nich zostanie zaatakowany, artykuł 5 mówi, że wszyscy pozostali członkowie muszą go chronić.

Źródło: Cosmoverse

Źródło: Cosmoverse


Przykład NATO to przykład, który zdaniem Aggarwala ma bezpośrednie znaczenie dla bezpieczeństwa interchain. Obecnie walidatory walidują swoje własne blockchainy.

Interchainowe wersje bezpieczeństwa

Wersja 1 bezpieczeństwa interchain polega na tym, że jeden zestaw walidatorów w całości waliduje inny suwerenny blockchain. Aggarwal zidentyfikował, że ta metoda jest podobna do zwiększenia rozmiaru bloku, a zatem nie jest idealna ani nowatorska.

Druga wersja bezpieczeństwa interchain, wyjaśnił Aggarwal, byłaby taka, w której podzbiór walidatorów w pełni waliduje inny suwerenny blockchain. Ta wersja jest określana jako „sharding” w innych ekosystemach. Jest bardziej skalowalna i nie wymaga konsensusu, aby dodać dodatkowe blockchainy. Aggarwal zapewnił jednak, że tej wersji nadal brakuje ogólnej suwerenności właściwego systemu siatkowego.

W trzeciej wersji Aggarwal wyszczególnił system, w którym Cosmos waliduje swój blockchain, a podzbiór walidatorów Cosmos waliduje Osmosis. W tym samym czasie, suwerenny walidator ustawiony na Osmosis również waliduje swój własny blockchain.

Jednak w trzeciej wersji, Cosmos nadal działa jako scentralizowany „czerwony” punkt awarii dla całego ekosystemu, jak pokazano na poniższym obrazku.

Źródło: Cosmoverse

Źródło: Cosmoverse


Rozwiązaniem problemu centralizacji w wersji trzeciej, Aggarwal stwierdził, jest pozwolenie łańcuchom takim jak Osmosis na walidację łańcucha Cosmos poprzez podzbiór walidatorów Osmosis, tworząc w ten sposób sieć mesh.

„Wszystkie łańcuchy Cosmos będą zarówno dostawcami jak i konsumentami… będzie to sieć bezpieczeństwa typu mesh. „

Źródło: Cosmoverse

Źródło: Cosmoverse

Cross staking i przyszłość zabezpieczeń siatkowych

Aggarwal następnie pokazał, że około 75% zestawów walidatorów na Osmosis również uruchamia walidatory na Juno, podczas gdy 72% walidatorów Juno również waliduje Osmosis.

Aggarwal stwierdził, że nie jest to wzrost centralizacji, ale forma „miękkiego wspólnego bezpieczeństwa”, dzięki której złośliwe walidatory w jednym łańcuchu zostaną zlikwidowane w innym łańcuchu poprzez zarządzanie.

Aggarwal przedstawił koncepcję cross-staking w ekosystemie Cosmos, aby skodyfikować to wspólne bezpieczeństwo. Cross staking pozwoliłby walidatorom zwiększyć nagrody w całym ekosystemie Cosmos poprzez wykorzystanie IBC do „składania transakcji i korelowania ich tożsamości w obu łańcuchach.”

Aby uniknąć centralizacji, wszyscy delegatorzy wybierają walidator z najwyższymi nagrodami ze względu na ich zaangażowanie w cross-staking; Aggarwal wyjaśnił, że delegatorzy mogą również cross-stake do oddzielnego walidatora.

Ponadto Aggarwal wyjaśnił, że mniejsze łańcuchy będą mogły ograniczać siłę głosu innych łańcuchów, aby chronić przed atakami 67%.

Według Aggarwala, cross-staking będzie prawdopodobnie niezwykle atrakcyjny dla łańcuchów o dużej współzależności ekonomicznej. Łańcuchy takie jak Osmosis i Axelar lub Osmosis i Mars dzielą miliony dolarów działalności gospodarczej. Możliwość wzajemnej ochrony leży więc w najlepszym interesie obu stron.

/Dyskrecja widza jest zalecana./

Jako mały easter egg i aby zademonstrować luźną naturę wydarzenia, przed wykładem Aggarwala, poniżej znajduje się klip z otwarcia Cosmoverse. Konferencja Cosmoverse rozpoczęła się wersją utworu Eminema „Forgot about Dre”, z tekstem zmienionym tak, aby dotyczył łańcucha Cosmos. Słowa refrenu brzmią,

„Nowadays every token wanna talk like they got some use case. Nic się nie pojawia, każą ci kupować dip, po prostu masa bełkotu; co to było do cholery? Jakby Cosmos nie był świetny. „

Klip z piosenki można zobaczyć poniżej. Zaleca się dyskrecję, gdyż niektóre sceny zawierają wysoki poziom cringe’u.

Related Posts

Leave a Comment