Op woensdag debuteert het vooraanstaande generatieve digitale kunstcollectief Art Blocks zijn nieuwste serie, “Human Unreadable” – een conceptueel choreografisch werk in drie aktes met zowel kunstwerken op de ketting als fysieke ervaringen.
Het project, met dank aan Ania Catherine en Dejha Ti-het Berlijnse kunstduo dat bekend staat als Operator, zal bestaan uit 400 Ethereum NFT kunstwerken die gemaakt zijn door middel van dans.
Hoewel die omschrijving bloemrijk klinkt, is het in dit geval letterlijk waar: Catherine en Ti hebben een coderingstaal bedacht waarmee sequenties van menselijke bewegingen worden vertaald in wat zij choreografische hashes noemen – code die het uiterlijk van een digitaal kunstwerk bepaalt.
A
Op dezelfde manier als andere Art Blocks projecten automatisch worden gegenereerd bij het slaan door een reeks gecodeerde parameters, zal “Human Unreadable” worden gegenereerd door geautomatiseerde combinaties van dansbewegingen waaruit honderden unieke kunstwerken zullen ontstaan.
De serie, die deze woensdagmiddag via een Nederlandse veiling op Art Blocks zal worden verkocht, is niet de eerste uitstap van Catherine en Ti naar de blockchain. De twee kunstenaars, die getrouwd zijn, brachten eerder “Let me check with the wife” uit, een op NFT gebaseerde huwelijksakte die speelde met de notie van nut door contractueel te eisen dat de houders elk jaar op hun huwelijksverjaardag iets doen (of geven) aan de kunstenaars.
Human Unreadable” lijkt echter een nieuwe vereniging van de respectieve concentraties van het duo te vertegenwoordigen. Catherine is choreograaf en performancekunstenaar; Ti is technoloog en immersief kunstenaar die zich richt op de relaties tussen mensen en computers.
Beeld: Operator
Met “Unreadable” wil het duo per Catherine de spanning tussen privacy en transparantie onderzoeken die de blockchain vertegenwoordigt, en de manier waarop de menselijke aanraking vaak verborgen kan blijven in digitale omgevingen.
Hoewel de eerste act van het project – de 400 digitale kunstwerken – in eerste instantie lijkt te bestaan uit vrij standaard tweedimensionale foto’s, zullen deze NFT’s al snel evolueren om de menselijkheid die eronder ligt te onthullen.
Eind juni zullen “Human Unreadable” houders in staat zijn om secundaire NFT’s te ontgrendelen, zielsgebonden aan hun originelen, die de precieze opeenvolging van dansbewegingen onthullen die gebruikt zijn om het originele kunstwerk vorm te geven en te creëren.
Voor de grote finale van het project zullen Catherine en Ti dan een meeslepende dansvoorstelling produceren in een nog niet nader genoemd cultureel instituut, bestaande uit de exacte choreografie die ten grondslag ligt aan de eerste 100 geslagen “Human Unreadable” NFT’s. Alle houders worden uitgenodigd om het evenement bij te wonen.
Catherine coördineert een repetitie van dansen gebaseerd op
Zelfs de houders wiens NFT’s niet worden uitgebeeld tijdens die voorstelling, kunnen echter net zo goed hun NFT’s met secundaire choreografische partituren zelf uitvoeren om hun stukken tot leven te brengen.
“Verzamelaars zullen niet alleen het kunstwerk of de geprinte partituur aan hun muur hebben hangen,” vertelde Ti aan TCN. “[Elke] verzamelaar kan [de sequenties] aan een danser of choreograaf geven en het zelf laten uitvoeren… ze zullen echt eigenaar zijn van dit stuk choreografie.”
De evolutie die “Human Unreadable” laat zien – van puur digitaal, naar de synergie van menselijke beweging en digitale productie, tot het meeslepende en fysiek toegankelijke – kan worden beschouwd als de kern van Catherine en Ti’s visie op op blockchain gebaseerde kunst. Maar ondanks de Web3-native aard van die stelling, beschouwen Catherine en Ti zichzelf niet als Web3-kunstenaars.
We hebben geen trouw aan een bepaalde technologie,” vertelde Ti aan TCN. “We zijn trouw aan het concept van het werk zelf. In dit geval moest het blockchaintechnologie zijn, niet alleen als distributiemethode, maar ook als onderdeel van het medium van het werk.”
Ondanks dat technologische agnosticisme delen Ti en Catherine al lang een affiniteit voor cryptokunst. In 2019 begon het duo hun projecten te presenteren op crypto-evenementen, ondanks het feit dat die werken niets te maken hadden met de blockchain. Iets in de opkomende, rebelse en hectische cryptokunstscène sloot aan bij de artistieke experimenten van Catherine en Ti, en het duo werd met open armen ontvangen.
“De cryptokunstwereld was een en al buitenstaanders,” vertelde Catherine aan TCN. “En wat wij deden, waren wij buitenstaanders.”
“Die geest is er nog steeds,” voegde Ti eraan toe. “Het is nu duidelijk verwaterd. Maar een kerngemeenschap bestaat nog steeds.”
