Vanaf deze week kunnen Bitcoin (BTC) mijnbouwbedrijven die op Oezbeekse bodem actief zijn, of ze nu binnenlands of buitenlands zijn, profiteren van een vrijstelling van energiebelasting als ze ermee instemmen zonne-energie te gebruiken. Dit besluit ligt in de lijn van eerdere verklaringen van de regering, die al enkele jaren naar groene energie streeft.
Milieu- en financiële voordelen voor Oezbekistan
Na een presidentieel decreet eerder deze week, zullen cryptocurrency mining bedrijven die actief zijn in Oezbekistan, of het nu binnenlandse of buitenlandse zijn, vrijgesteld worden van belasting als ze ervoor kiezen om op zonne-energie te werken.
Dit is dus een stimulans voor mijnbouwbedrijven om schone energie te gebruiken, omdat zij anders gedwongen worden twee keer de prijs van elektriciteit te betalen. Bovendien worden deze prijzen nog verhoogd tijdens regionale energiepieken.
Oezbekistan, een land dat rijk is aan grondstoffen, is zelfvoorzienend op het gebied van energie, grotendeels dankzij zijn aardgas- en waterkrachtproductie.
Hoewel Oezbeken per hoofd van de bevolking bijna half zoveel energie verbruiken als de rest van de wereld, is de regering al enkele jaren bezig met de ontwikkeling van groene energie, met name door middel van zonnepanelen.
De regio profiteert namelijk van een hoog percentage zonneschijn gedurende het gehele jaar, zodat dit een interessante kans is voor het Centraal-Aziatische land.
Hoewel het ontginnen van cryptocurrency’s dus al legaal is in Oezbekistan, zullen bedrijven die van deze belastingvrijstelling willen profiteren, zich moeten registreren bij een speciaal daarvoor opgerichte instantie.
De problemen van cryptocurrency mijnbouw
Proof-of-Work (PoW) is de methode die door de netwerken van Bitcoin (BTC) en Ethereum (ETH) wordt gebruikt om hun werking te garanderen. Het is echter een methode die vaak wordt bekritiseerd omdat zij bijzonder energie-intensief zou zijn.
Volgens de Cambridge Bitcoin Electricity Consumption Index, een veelgebruikt instrument om het energieverbruik van het Bitcoin-netwerk te beoordelen, zien we dat het bijvoorbeeld meer energie verbruikt dan de energie die wordt gebruikt voor het delven van goud.
Een voorbeeld dat voor zichzelf spreekt, is het energieverbruik per land. Als de energie die gebruikt wordt om de Bitcoin proof-of-work-methode te laten werken een land zou zijn, zou het op de 24e plaats staan van alle landen ter wereld, en dat is absoluut enorm.
Naarmate er echter meer over dit probleem wordt gesproken, komen er ook steeds meer oplossingen. Bijvoorbeeld door schone energie te gebruiken, zoals Oezbekistan hier voorstelt, of door geothermische energie te gebruiken, zoals Nayib Bukele, de president van El Salvador, heeft voorgesteld.
In het geval van de Ethereum-blockchain is het de bedoeling het probleem direct bij de bron op te lossen: het netwerk moet evolueren in de richting van proof-of-stake consensus, een methode die de voorkeur geniet van blockchains omdat ze zowel snelheid als een zeer laag energieverbruik combineert.
Ten slotte moesten veel mijnwerkers, na het totale verbod op mijnbouw in China vorig jaar, de grens oversteken naar buurlanden, met name Oezbekistan en het buurland Kazachstan, waar energie betaalbaarder was. Maar nu zien zelfs deze landen zich gedwongen zich aan te passen aan de vraag naar energie.
