Czy rozwój restakingu poprzez protokół EigenLayer zagraża bezpieczeństwu Ethereum? Czy niepowodzenia protokołu Renzo mogą być pierwszym wstrząsem zwiastującym znacznie bardziej niszczycielskie trzęsienie ziemi dla ekosystemu Ethereum? Podsumowujemy sytuację w tym dossier
Renzo’s ezETH unravels
Oto wydarzenie, które może dodać paliwa do i tak już szalejącego pożaru. W środę, 24 kwietnia, płynny token restakingowy protokołu Renzo (ezETH) oderwał się od ceny Ether (ETH), aktywa, z którym ma być powiązany.
Z ponad 3 miliardami dolarów aktywów zablokowanych na swojej platformie, Renzo jest jednym z wiodących płynnych protokołów restakingowych. Mówiąc prościej, pozwala inwestorom uzyskać ekspozycję na platformę EigenLayer, jednocześnie czerpiąc korzyści z płynnego aktywa, tj. takiego, które można wykorzystać w innych zdecentralizowanych aplikacjach finansowych (DeFi).
Użytkownicy mogą zdeponować ETH w protokole i otrzymać w zamian ezETH, symbolizujący dowód ich depozytu. Ten ostatni logicznie powinien mieć wartość idealnie równą wartości aktywa bazowego, ETH, co przestało mieć miejsce przez kilka godzin w środę.
Według danych z łańcucha, cena ezETH gwałtownie spadła w stosunku do ceny Ether, czasami nawet o 700 USD. Od tego czasu płynny token restakingowy Renzo odzyskał większość swojej kotwicy.
Evolution of the ezETH/USD pair (1 hour data)
Niemniej jednak to nieoczekiwane wydarzenie doprowadziło do ogromnej liczby likwidacji zdecentralizowanych protokołów finansowych, na których inwestorzy umieścili swoje tokeny ezETH w ryzykownych strategiach, w szczególności Pendle lub Gearbox.
Kaskada likwidacji
Aby zrozumieć, jak do tego doszło, należy przyjrzeć się protokołom przywracania płynności. W chwili pisania tego tekstu Ether.fi jest największym z nich i przechwytuje większość kapitału inwestorów
TVL głównych protokołów restakingowych
Aby pozostać w wyścigu o najwyższe miejsce, zawodnicy tacy jak Renzo muszą stosować różne strategie. Pierwszą z nich jest zablokowanie możliwości wymiany ezETH na ETH 1 za 1 bezpośrednio w protokole, zmuszając tym samym użytkowników do dłuższego przechowywania swoich tokenów.
Drugim jest zaoferowanie większej liczby możliwości z tokenem ezETH. Renzo skupił się na możliwości komponowania z innymi protokołami, takimi jak Pendle czy Gearbox, umożliwiając inwestorom deponowanie swoich tokenów w pulach płynności ze strategiami oferującymi zwroty rzędu kilkudziesięciu procent.
Strategia ta nie jest jednak pozbawiona ryzyka. Dopóki zapewniony jest parytet między ezETH i ETH, te lewarowane pozycje nie stanowią większego zagrożenia. Jednakże, gdy ezETH zaczął się odłączać, niektóre pozycje wysokiego ryzyka zostały zlikwidowane, co doprowadziło do wymuszonej wyprzedaży i spadku ceny akcji, co z kolei doprowadziło do dalszych wymuszonych likwidacji.
Jest to tak zwana spirala spadkowa, lub bardziej powszechnie w żargonie kryptowalutowym, kaskadowe likwidacje. To właśnie dlatego cena ezETH tak gwałtownie spadła
niegospodarność Renzo
Kilka słów o EigenLayer
W tym wyjaśnieniu brakuje jednak cegiełki. W jaki sposób token ezETH zaczął odłączać się od swojej kotwicy Ether? Co zaskakujące, wyzwalaczem było ogłoszenie przez Renzo uruchomienia tokena REZ i zrzut do społeczności
1/ Z radością ogłaszamy, że 30 kwietnia 2024 r. będzie początkiem decentralizacji protokołu Renzo. $REZ
Pełne szczegóły w poście poniżej: pic.twitter.com/jQ7pFStsM4
– Renzo (@RenzoProtocol) April 23, 2024
Choć na pierwszy rzut oka zapowiedź ta może wydawać się pozytywna, w oczach użytkowników wcale taka nie była. Ich zdaniem dystrybucja tokenów REZ wcale nie była korzystna dla społeczności, szczególnie w porównaniu z wagą puli startowej Binance lub zespołu projektu i prywatnych inwestorów.
Aby to zrozumieć, wróćmy do głębszych przyczyn braku zainteresowania użytkowników. Musimy zrozumieć, że protokół EigenLayer jest obecnie szczególnie popularny. Potencjalny airdrop, wzmocniony przez system punktów przyznawanych codziennie na podstawie aktywności, podsyca entuzjazm inwestorów.
Do tego dochodzi fakt, że protokoły Liquid Restaking oferują podwójnie atrakcyjną możliwość: gromadzenia punktów EigenLayer i punktów z własnego protokołu, potencjalnie oferując drugi airdrop. Innymi słowy, użytkownicy mogą korzystać z 2 zrzutów jednocześnie, uczestnicząc w tych protokołach.
Wyzwalacz: obraźliwy zrzut
Jednak wartość punktów pozostaje kluczowym elementem, który wiąże użytkowników z protokołami. Dopóki zespół projektowy nie ogłosił oficjalnie szczegółów zrzutu i wartości punktów, pozostaje niepewność: ile są one warte i czy jest to naprawdę opłacalne? W przypadku Renzo, ogłoszenie zrzutu dla użytkowników przyniosło odpowiedź na tę niepewność.
W obliczu tego rozczarowania wielu użytkowników zdecydowało się wycofać swoje ezETH na rzecz innych protokołów. Renzo nie zezwala jednak na natywne wypłaty, zmuszając użytkowników do zwrócenia się na rynek wtórny w celu wymiany swoich tokenów.
Ta reakcja łańcuchowa doprowadziła do znacznego spadku ceny ezETH. Wobec braku wbudowanego w Renzo narzędzia arbitrażowego do stabilizacji cen, ezETH stał się prostym tokenem na rynku wtórnym, podlegającym wahaniom podaży i popytu. Niestety, w tym scenariuszu podaż znacznie przewyższała popyt.
Fala niezadowolonych użytkowników spowodowała, że cena ezETH zaczęła spadać, uruchamiając słynną spiralę likwidacji, o której wspominaliśmy wcześniej w tym artykule, jeszcze bardziej nasilając presję spadkową na rynku.
